علوم شناختی

کوین اشتون، مخترع اینترنت اشیا در سال 1999 :

عنوان یک آزمایش فکری در معرفت شناسی است که توسط هیلاری پاتنم ارائه شده‌است. تصور کنید که روزی دانشمندی دیوانه، مغز ما را از جمجمه خارج کند و آن را در ماده‌ای مغذی قرار داده و زنده نگه دارد. آنگاه به وسیله سیستم کامپیوتری پیچیده‌ای، این توهم را ایجاد کند که زندگی ما همچنان به صورت عادی ادامه دارد. پاتنم به واسطه اعتقادش به نظریهٔ علّی ارجاع، معتقد است که اسم‌های غیر توصیفی به صورت مستقیم به مرجعشان ارجاع می‌دهند. به واسطه همین، با وجود اینکه ما مغز در خمره هستیم، اگر بگوییم که «من مغزی در خمره هستم»، عبارت ما عبارت صادقی نخواهد بود؛ چرا که کلمات «مغز» و «خمره» در اینجا به مغز و خمره واقعی درون جهان واقعی ارجاع نمی‌دهند، بلکه به مغز توهمی‌و خمره توهمی‌ارجاع خواهند داد. عبارت صادق نیست چون، در داستان توضیح داده شده، مغز واقعی ما در خمره‌ای واقعی قرار دارد. ایده‌ی اصلی چنین آزمایشی به دکارت بازمی‌گردد..

فایل ارایه فصل چهارم- مغز- از کتاب مبانی علوم اعصاب شناختی

•برنامه SHRDLU اثر تری وینوگراد ، سال 1970 ، دانشگاه ام‌‌‌ای تی

اول آنکه به قوت نشان می‌دهد که چگونه اجرای قواعد و اصول انتزاعی،مانند دستورات زبان شناختی،که در زبان شناسی نظری یافت می‌شود،دومین دلیل تاکید بر SHRDLU این است که تلاش برای درک و مدل سازی سامانه‌های شناختی را از طریق تقسیم آنها به اجزای متمایزی نشان می‌دهد که هر کدام تکلیف خاصی از پردازش اطلاعات را اجرا می‌کند.این اجزا در حل مسایل پردازش اطلاعات با هم همکاری می‌کنند و بین آنها تبادل انجام می‌شود.سومین ویژگی مبتنی بودن بر این فرض بنیادی است که درک زبان فرآیندی الگوریتمی‌است.

سخن گفتن و درک زبان طبیعی از پیچیده ترین تواناییهای شناختی انسان است.بسیاری از تواناییهای شناختی ما به حیوانات غیر ناطق شبیه است.به همین دلیل است که آنچه ما درباره ساختار عصبی سامانه ادراکی انسان می‌دانیم در واقع حاصل آزمایش روی میمونهاست.شواهدی قوی وجود دارد که کودکان شیرخوار پیش از آنکه زبان باز کنند از توانائی نسبتا پیچیده بازنمایی و تعقل درباره محیط فیزیکی و اجتماعی خود برخوردارند.با وجود این،روند رشد جنین انسان کم و بیش به موازات اکتساب زبان،انفجاری شناختی در انسان رخ داده، به طوری که بیشترین وجه تمایز انسان از سایر حیوانات است.بدون زبان هیچ علم و ریاضیاتی وجود نخواهد داشت.زبان به ما امکان می‌دهد انواعی از رفتارهای فوق العاده پیچیده از خود بروز بدهیم.در واقع ،اغراق نیست اگر بگوییم واژه انسان ناطق مناسب تر از واژه انسان اندیشه ورز است.اگر متخصصان علم شناخت بخواهند ذهن انسان را بشناسند باید با چالش بنیادی درک زبان روبه رو شوند.